Διαδικτυακή Κοινότητα Φοιτητών ΕΜΠ

Turn my mic up louder,
I got to say somethin.
Lightweight step it aside,
when we comin.
Feel it in your chest,
the syllables get pumpin.
People on the street,
they panic and start running.
Words on loose leaf,
sheet complete coming.
I jump on my mind,
I summon the rhyme of dumping.
Feeling the blind,
I promise to let the sun in.
Sick of the dark ways,
we march to the drumming.

Jump when they tell us
they want to see jumping.
Fuck that, I want to
see some fist pumping.
Risk something.
Take back what's yours
Say something that you know
they might attack you for
cause I'm sick of being treated
like I have before.
Like a stupid standing for
what I'm standing for.
Like this war is really just
a different brand of war.
Like a dozen catered rich
and an abandoned poor.
Like they understand you
in the back of the jet,
When you can't put gas in your tank.
These fuckers are laughing their way
to the bank and cashing their check
asking you to have compassion and to have some respect.

For a leader so nervous
in unobvious ways
Stuttering and mumbling
for nightly news to replay
and the rest of the world
watching at the end of the day
in the living room laughing
like what did he say?


Amen, Amen, Amen, Amen, Amen


In my living room watching,
But I am not laughing.
'Cause when it gets tense,
I know what might happen.
The world is cold,
The bold men take action.
Have to react,
To getting blown into fractions.

10 years old is something to see,
Another kid my age drugged under a G,
Taking about and found later under a tree,
I wonder if he thought the next one could be me.
Do you see?
The soldiers that are out today.
That brush the dust with bulletproof vests away.
It's ironic.
At times like this you pray,
But a bomb blew the mosque up yesterday.
There's bombs in the buses, bikes, roads,
inside your markets,your shops, your coves,
My dad, he's got a lot of fear I know
but enough pride inside to let that show.
My brother had a book he would hold with pride
A little red cover with a broken spine.
In the back he hand wrote a quote inside,
when the rich wage war, it's the poor who die.

Meanwhile, the leader just talks away
Stuttering and mumbling
for nightly news to replay
and the rest of the world
watching at the end of the day
both scared and angry
like what did he say?

Amen, Amen, Amen, Amen, Amen.

With Hands Held High
into a sky so blue
the ocean opens up
to swallow you. (x6)

Λοιπόν μολύβι και χαρτί
θα πω για κάποιον που φορεί
τα ίδια στρογγυλά γυαλιά με κάθε βλέμμα,
κι αν κάτι έχουμε κοινό
είναι που ξέρουμε κι οι δυο
πως τούτη η χώρα ζει μονάχα μ' ένα ψέμα...

Είναι γλυκός και γραφικός
αυθόρμητος γι' αυτό τρωτός
κυρίως τώρα στην πολιτική του όψη,
αθώος πάντα εκ γενετής
μα και με τύψεις ενοχής
αυτές που χρόνια προσπαθεί να μας φορτώσει...

Θυμάμαι τότε ήταν 'κει
μέσα στου κόσμου τη βουή
σε μια διαδήλωση που ανάβει στην πλατεία,
μα τώρα αλλάξαν οι καιροί
κι από τ' αερόστατο θωρεί
μια κοντοπόδαρη φυλή τόσο γελοία...

Ντέρμπι-φωτιά της Κυριακής
κρίσιμο ματς της Εθνικής
στο ενενήντα του αιώνα... αγωνία,
και στην κερκίδα που ξεσπά
αυτός εκεί μπροστά-μπροστά
σαν χουλιγκάνος: θρύλος του η ορθοδοξία...

Δε γράφει πια για να δειχτεί
μα πρέπει κάπου να πιαστεί
και περισσότερο να πείσει τον εαυτό του,
πως έχει δίκιο ν' αντιδρά
σαν τον τυφλό που στη φωτιά
πετάει για πάντα,σαν σκυλί, το παρελθόν του...

Το δικαστήριο είν εδώ
μες στης παρέας το κενό
στην παραλία που μας βρίσκει πια τυχαία,
σαν ξυρισμένος ναυαγός
αργός ταχυδακτυλουργός
που χρόνια ψάχνει για μια γυάλινη σημαία...

Για να κοιτάζει κι από 'κει
και να μιλάει για Κοεμτζή
για το στρατό, τους χούλιγκανς και τα πρεζόνια,
όσα δε γνώρισε ποτέ
κλεισμένος σ' ένα ρετιρέ
σε μια αγκαλιά, έξω βροχή, και φύγαν χρόνια...

Από ένα όνειρο παιδιού
σε μία κρίση ρεαλισμού
έτσι αναδύεται απ' της ψυχής τα βάθη,
μα εμείς εκεί, τέχνη παλιά
κάθε ανάσα και βουτιά
όχι - δεν κάναμε λοιπόν τα ίδια λάθη...

Λες να 'χει ακόμα στο γκαράζ
το όνειρό του τυρκουάζ
που όλοι θέλουμε μια βόλτα να μας πάει,
παλιό αμάξι με φτερά
μοντέλο του εξήντα-επτά
κι ας έχει τώρα μηχανή που δεν τραβάει...

Από του μέλλοντος το ροκ
ως το γαλάζιο του μπαρόκ
ουράνιο σώμα που έχει χάσει την τροχιά του,
κι από τον έρωτα στο σεξ
απ' το Ροντέο ως το Ρεξ
είν η παράσταση του γύρου του θανάτου...

Πάνω σε μαύρο φορτηγό
μια εκδρομή χωρίς σκοπό
όλοι μαζί έχουμε χρόνια ξεκινήσει,
μα στης στροφής τη μοναξιά
κουνάει το χέρι είν αργά
δεν έχει θέση... «Γεια χαρά σου Διονύση...».

Tassos Samartzis

Τρύπες-Το Τρένο
Όταν θα'ρθείς να με ξεθάψεις απ'τις στάχτες
και διώξεις από πάνω μου όλη τη σκουριά
και ξαναβάλεις τις ρόδες μου σε ράγες
και εγώ αχίσω να κυλάω ξανά

Τότε οι λύπες θα με ψάχνουν
και άνεργες θα θρηνούν
Θα πέφτουν μανιασμένες οι βροχές
και θα ρωτούν

Τι έγινε εκείνο το τρένο που έβλεπε
τα άλλα τρένα να περνούν...

castiel wrote:Τρύπες-Το Τρένο
Όταν θα'ρθείς να με ξεθάψεις απ'τις στάχτες
και διώξεις από πάνω μου όλη τη σκουριά
και ξαναβάλεις τις ρόδες μου σε ράγες
και εγώ αχίσω να κυλάω ξανά

Τότε οι λύπες θα με ψάχνουν
και άνεργες θα θρηνούν
Θα πέφτουν μανιασμένες οι βροχές
και θα ρωτούν

Τι έγινε εκείνο το τρένο που έβλεπε
τα άλλα τρένα να περνούν...

like!

The Price. Twisted sister

how long i have wanted
this dream to come true
and as it approaches
i can't believe i'm through
i've tried,
oh, how i've tried
for a life, yes a life
i thought i knew

oh it's the price we gotta pay
and all the games we gotta play
makes me wonder if it's worth it to carry on
'cause it's a game we gotta lose,
though it's a life we gotta choose
and the price is our own life until it's done

time seems to have frozen,
but the mind can be fooled
as the days pass i discover
destiny just can't be ruled
hard times,
oh hard times,
for the prize, yes the prize,
i thought i knew

oh it's the price we gotta pay
and all the games we gotta play
makes me wonder if it's worth it to carry on
'cause it's a game we gotta lose,
though it's a life we gotta choose
and the price is our own life until it's done

Hello my name is Jimmy Pop and I'm a dumb white guy
I'm not old or new but middle school fifth grade like junior high
I don't know mofo if y'all peeps be buggin' give props to my ho cause she fly
But I can take the heat cause I'm the other white meat known as 'Kid Funky Fry'
Yeah I'm hung like planet Pluto hard to see with the naked eye
But if I crashed into Uranus I would stick it where the sun don't shine
Cause I'm kind of like Han Solo always stroking my own wookie
I'm the root of all that's evil yeah but you can call me cookie
The roof, the roof, the roof is on fire
The roof, the roof, the roof is on fire
The roof, the roof, the roof is on fire
We don't need no water let the motherfucker burn
Burn motherfucker burn

Bloodhound Gang - Fire Water Burn Lyrics

Είμαι στο Χάρλεμ.Εκεί που οι πορτουρίκοι σνιφάρουν με ένα τεράστιο καλάμι, τις άσπρες διαχωριστικές γραμμές του δρόμου, περνώντας τις για ράγες κόκας...
Και σπρώχνω το τελευταίο bale, σε ένα τοξότη, 10.000 bucks!Και όπως είμαι φορτωμένο, νιώθω τη λαίδη Αμέρικα να μου χαιδεύει το μάτσο
«εδώ» λέω, «από σήμερα στο radio της Αστόρια δε θα ακούτε τη φωνή της Αμερικής, αλλα την κραυγή μου»
Το ξέρω, το ξέρω, ήμουν ιπτάμενος αλλά όχι gentleman!
Κατηφορίζω στο bar και βλέπω πίσω απ'τη μπάρα την πιο ζόρικη αφρο-αμερικάνα του Brooklyn:
-«Ε,» λέω «μάμα, πως σε λένε?»
-«Γερτρούδη» μου λέει «καλε πατερούλη»
-Είσαι μόνος, μου λέει , σ'αυτή την πόλη?
-Oh no, ειμαι μαζι με την Mari τον Juan και την Anna
-Τι δουλειά κάνεις George, Μου λέει
-Ότι έκανε ο Peter Fonda στον «Ξένοιαστο Καβαλάρη».Δουλειές με φούντες beautiful lady.
-Και δε δουλεύεις? Μου λέει
-Δεν έχω χρόνο, λέω
-Και πως ζείς? Μου λέει
-Από φιλοδωρία ,της λέω, και κάνω έτσι και βγάζω το σακούλι με το κακό χορτάρι...
-Τι είναι αυτό george?, μου λέει
-Είναι αυτό, λέω, που έκανε τον Barry White, που ξάσπρισε τον μαυρούλη Barry, αυτό που έκανε τον William Burroughs writer, συγγραφέα, που έκανε τον Πώλ, Σιδηρό...
-Είναι κανείς που να νοιάζεται αληθινά σ'αυτή τη πόλη για σένα μωρό μου, της λέω
-Αυτή την εποχή έχω μόνο φίλους, δεν έχω καλούς μου, είμαι αέρας αλλα την έχω δει να δέσω.Είχα έναν άνθρωπο που ήμουν καψούρα πιο πολύ κι απ'το παιδί μου,αλλα έδεσε μια της μέρας...
-Εγώ τις κυρίες της μέρας τις κάνω της νύχτας και τους τα παίρνω
-Χαλόου, μου λέει, darling, έχω ένα καλό προαίσθημα για μας.Περίμενε να χύσω τα ξίδια απ'τις γαλότσες και θα σε κάνω διάσημο και πλούσιο.
Βάζω την κυρά στο κάρο και πηγαίνουμε στο motel της.Νοικιάζω τη γαμήλια σουίτα και χαιρετίζω όλους τους ενοίκους, το μισό αμερικάνικα στρατά, τα κορίτσια, τις μπαλαρίνες, τους φοιτητές του Stanford που έβλεπες στα μάτια τους τα βουνά Παντέρμα της California.
-Σαββατοκύριακο δεν έχω φέρει κανέναν george, μου λέει, μόνο τις καθημερινές, για να ξεκουμπίζονται νωρίς το πρωί για τις δουλειές τους.Είσαι ο μόνος άνθρωπος που έρχεται στο weekend καλε πατερούλη...
Πάω να βγάλω τα παπούτσια και ακούω τις φωνές της μιστερ Εσθερ:
«Ξεκωλιάρη αντρα,θα με σκοτώσεις απόψε»
Εεε ,λέω,τι γίνεται δίπλα?Σκοτώνουν τα call girl όταν γεράσουν?
-Είμαι κουρασμένη απόψε george,δε θέλω να κάνουμε τίποτα, θέλω να κοιμηθούμε σαν αδερφάκια...
...αλλά...βγάζω πουκάμισο, παντελόνι , βλέπει κορμάκι ζόρικο, πλακώνει με χαιδεύει, τη χαιδεύω και γω, και την ώρα που νει-χυ η γυναίκα, εγώ τη λαχανεύω με το πόδι, κοζάρω που είναι το πορτοφόλι, και με το πόδι προσπαθώ και το τζουρνεύω. Αποτέλεσμα?
Με τη γυναίκα αγαπηθήκαμε, αλλα όπως μονίμως, άνθρωποι σαν κι εμένα δεν έχουν ριζικό.Πάνε κι έρχονται οι δρόμοι μου, αστέρι μου...
Και φεύγω για το Τσεκάγκο, που 'ναι η California του Blues.Και φτιάχνω μια wonderful μπάντα, και παίρνω όλο το χαρτί...