Διαδικτυακή Κοινότητα Φοιτητών ΕΜΠ

Μαντινάδες στρατιωτικού περιεχομένου (προϊόν άπειρης ώρας σκοπιάς):

Δυο φορές αγάπησα, την πρώτη μια κυρία
την δεύτερη μες στο στρατό, το όπλο το G3,
κι όταν η πρώτη με άφησε, μια μέρα που πονούσα,
η δεύτερη μου έδωσε την λύση που ζητούσα...

Τις γεμιστήρες του στρατού
όλες θα τις αδειάσω,
να παίξω λίγες μπαλωθιές
την ώρα να περάσω.

Τ' όνομά σου εχάραξα
απάνω στο G3
κι ο διοικητής μου αύξησε
3 μήνες τη θητεία!!

Έφοδο κάνει ο διοικητής
μές στην σκοπιά και βρίσκει
μία φωτογραφία σου
και ένα μπουκάλι ουίσκι.

Είκοσι μέρες φυλακή
έφαγα μα χαλάλι,
γιατί είπα παρασύνθημα
το όνομά σου πάλι!

4χ4
είναι η καρδιά μου εμένα
γιατί με επιλέξανε
στα τεθωρακισμένα.

Όποιος πάει στο στρατό
και δεν αγανακτήσει
ή θείο θα 'χει λοχαγό
ή τρέλα θα πουλήσει!!

Μου φόρεσαν τα άρβυλα
μου ΄δωσαν και παγούρι
και μ' έβαλαν κι έτρεχα
σα να 'μουνα γαϊδούρι!!

ΕΠΟΠ = Επειδή Πείνασα Ορκίστηκα Ξανά!

Το Μοyνί και το Π.Ν. θέλουνε Υπομονή. Το ένα να κ@υλώσει, το άλλο να τελειώσει..

Περπατώ μες το Δάσος και βλέπω λουλούδια ήμερα και άγρια.
Λες να πάρω άδεια?
Μπα, του πούτσου ανήμερα!

Περπατώ μες το Δάσος και βλέπω ένα πλυντήριο.
Λες να είναι μέσα το απολυτήριο?

Απολύομαι στραβάδια, το κορμί μου θέλει χάδια..

Περπατάω μες στο δάσος και βλέπω παντού φίδια, μήπως απολύομαι? Μπα αρχίδια.

Περπατάω στο δάσος κι ακούω ερπύστριες. λες το καλοκαίρι να γ@μ@με τουρίστριες;

Δεν μπορω να περπατησω, με τραβαν οι μηνες πισω.....

και το κλασσικο:
απολυομαι ψαρουκλες τα μαλλια μου κανω μπουκλες....

Περπατάω στο δάσος κι ακούω χιπ χοπ, λες να απολύομαι με τους ΕΠΟΠ;

Μερικά συνθηματακια από αλεξίπτωτα που υπηρετώ:

Υπάρχουνε commandos, commandos ορεινά
commandos που ναι αμφίβια εκεί μες στα νερά
μα λίγα τα commandos, commandos διαλεχτά
commandos που αντικρύζουνε το χάρο από ψηλά
εκεί που δεν μπορούνε οι άλλοι ν ανεβούνε
το Χάρο να μεριάσουνε και να εξαφανιστούνε
να πέσουν στο κενό, να σπείρουν πανικό
γιατί η καρδιά τους γράφει Ελλάδα σ'αγαπώ!

Κι ο Χάρος εφοβήθηκε στο C πάνω να ανέβει
να κάνει άλμα στατικού και σώος να κατέβει
μα υπάρχουν όμως παλικάρια με τόλμη και ανδρεία
βουτάνε τ' αλεξίπτωτο και πέφτουν με μανία!

Ονειρεύομαι τα βράδια ότι έχω δυο φτερά
κι αγαναντεύω την Ελλάδα 1000 πόδια εκεί ψηλά
μα σαν έρθει το πρωί και το όνειρο χαθεί
τ' αλεξίπτωτο φορώ και βουτάω στο κενό!!

Φιλιά από 1η Μοίρα Αλεξιπτωτιστών, κουράγιο σ' όλα τα παιδιά που σκέφτονται να έρθουν

Τιμώρησέ με διοικητά να βρω και γω αιτία
καταριπάς απάνω σου ν' αδειάσω το G3.

Όταν με κάλεσε η πατρίς να την υπηρετήσω
ενόμιζα ο δυστυχής πως πάω να γλεντήσω!

Βαρέθηκα μανούλα μου το επί παρά πόδας
και ζύγιση και στοίχιση χίλιες φορές την ώρα!

Μην κλαις που πάω στο στρατό μάνα να υπηρετήσω
όσο κι αν είμαι μακριά δε θα σε λησμονήσω.

Πολλοί το θέλουν το χακί πολλοί το λαχταρούνε
γιατί δε ξέρουν τι τραβούν αυτοί που το φορούνε.

Περίπολο χτες ήμουνα σκοπιές να υπογράφω,
μ' αντί για την υπογραφή το όνομά σου γράφω.

Το φανταράκι στο στρατό να μην το λησμονείτε
με χρήματα και 'πιταγές να το παρηγορείτε.

Θ' απολυθώ από το στρατό μα θα μου λείψει η χάρη,
στη ζώνη μου να το φορώ το σαρανταπεντάρι!

Η νύχτα είναι παγερή και η σκοπιά μου κρύα
και αντί για το κορμάκι σου χαϊδεύω το G3.

Τις αποθήκες του στρατού ήθελα να διαρρήξω
να πάρω πυρομαχικά στο γάμο μας να ρίξω.

Μην τα κοιτάς τα γράμματα που 'ναι στραβά γραμμένα.
Είναι γραμμένα στη σκοπιά με μάτια δακρυσμένα!

Εδα που πάω στο στρατό οι οχτροί μας να φοβούνται
κι Έλληνες μπορούν εδα ήσυχοι να κοιμούνται.

Ζητώ ακρόαση Θεού και αλλαγή πλανήτη
και μια καλή μετάθεση να κατεβώ στην Κρήτη.

’δεια κυρ λοχαγέ δώσε μου την Τετάρτη,
βαρέθηκα να τη θωρώ την Κρήτη από το χάρτη!

Σαράντα μέρες φυλακή έφαγα μα χαλάλι,
γιατί είπα παρασύνθημα το όνομά σου πάλι!

Φαντάρο κι αν με πήρανε και κόψαν τα μαλλιά μου,
αλλάξανε τα ρούχα μου μα όχι την καρδιά μου!

Ένα μαυροσκούφη ρώτησα τι πάει να πει Αυλώνα,
τη ξιφολόγχη μου 'δωσε και μου 'πε:"Αυτοκτόνα!"

Στου πεύκου τα βουνά βολή πήγα να κάνω,
αλλά όσο εσένα σκέφτομαι όλο το στόχο χάνω!

Την πρώτη μέρα στο στρατό μου κόψαν τα μαλλιά μου,
τη δεύτερη το τσαμπουκά, την τρίτη τη μαγκιά μου!

Τη ξιφολόγχη που κρατώ στα πέντε δάχτυλά μου
αν σκεφτείς να μ' αρνηθείς θα μπει μες στην καρδιά μου!

Σου στέλνω τριαντάφυλλα απ' του στρατού τον κήπο,
για να μετράς αγάπη μου τις μέρες που θα λείπω!

Φεγγάρι να γινόσουνα καθρέπτης στη σκοπιά μου
να δω στο Ηράκλειο πως περνά μόνη η κοπελιά μου

Ποτε θαλαμοφύλακας πότε σκοπός στη πύλη
και πότε στη αναφορά με πικραμένα χείλη

Το όνομά σου χάραξα απάνω στο G3
κι ο διοικητής μου αύξησε 3 μήνες τη θητεία.

Αγάπη μου μη φοβηθείς όποιος κι αν σε πειράξει
γιατι χεις άντρα λοκατζή να τον ανατινάξει

Έλα μικρή μου εις το στρατό και κι? έμπα μες στη στρατώνα
κι? εγώ θα πω του λοχαγού πως είσαι νοσοκόμα

Όποιος πάει στο στρατό και δεν αγανακτήσει
ή θείο θα 'χει λοχαγό ή τρέλα θα πουλήσει.

Αν έρθεις μες στο θάλαμο, θα δεις πολλά κρεβάτια.
Στο τελευταίο θα με δεις με την καρδιά κομμάτια.

Μας φώναξε ο λοχαγός να πάμε αγγαρεία
κι εγώ ο μάγκας κρύφτηκα πίσω απ' τα μαγειρεία

Σκοπιά καθώς εφύλαγα, ο ύπνος μου με πιάνει
κι ο λοχαγός ερχότανε περίπολο να κάνει.


Τα μακαρόνια στο στρατό όλα θα τα ενώσω
να κάνω σιδηρόδρομο να 'ρθω να σ' ανταμώσω

Βρε άτιμη, τι μου 'κανες εμένα το φαντάρο!
Εγώ να είμαι στη σκοπιά κι εσύ με τον κουμπάρο

Ήμουνα είκοσι χρονών μες' τον ανθό της νιότης
και τότε μου 'στειλαν χαρτί να πάω στρατιώτης.

Μου φόρεσαν τα άρβυλα μου ΄δωσαν και παγούρι
και μ' έβαλαν κι έτρεχα σα να 'μουνα γαϊδούρι.

Θα 'ρθει μια μέρα όμορφη που το χακί θ' αφήσω
και τη δική μου τη ζωή απ' την αρχή θ' αρχίσω

Όταν ξυπνάμε το πρωί για τη σκοπιά κινάμε και
μόλις επιστρέψουμε στις αγγαρείες πάμε.

Έβγαλα τα πολιτικά και το χακί φοράω
σ' ένα καθρέπτη κοίταξα κι άρχισα να γελάω.

Το βράδυ στο φυλάκιο κανένας δεν μιλάει,
γιατί καθένας σκέφτεται τα μάτια που αγαπάει.

Βαρέθηκα μανούλα μου του λόχου τη σφυρίχτρα
και το θαλαμοφύλακα να με ξυπνάει τη νύχτα.

Πριν να φορέσω το χακί, έλεγα δεν πειράζει.
Μα τώρα που το φόρεσα με τρώει το μαράζι.

Ένα αστέρι στη σκοπιά μοιάζει πολύ μ' εσένα
και του μιλώ και με κοιτά με μάτια δακρυσμένα.

Όταν μου ήρθε το χαρτί και πέρασα την πύλη,
ίδια πως μου χιμήξανε ένα κοπάδι σκύλοι.

Βάσανα έχει το χακί μα έχει και μια χάρη,
όποιος χακί δεν έβαλε δεν είναι παλικάρι.

Φαντάρο σε καλέσανε να κάνεις ένα έτος
και σκοτεινό θα το περνώ το καλοκαίρι φέτος.

Ένας φαντάρος έρχεται μες το χακί ντυμένος,
τ' αγόρι σου είμαι μάνα μου, ο ταλαιπωρημένος.

Ποτέ δεν το περίμενα να πλένω καραβάνα,
να στρώνω το κρεβάτι μου, σαν να μην έχω μάνα.

ΠΑΕΙ Ο ΠΑΛΙΟΣ ΦΑΝΤΑΡΟΣ (μία από τις διασκευές )


Πάει ο παλιός φαντάρος,
απολύεται παιδιά,
κι είναι η σειρά του νέου,
για να πάει στη σκοπιά.

Καλή σκοπιά, καλή σκοπιά, (ρεφρέν)
σε πύλες, καύσιμα και πυρομαχικά, -ΙΙ-
καλή σκοπιά, καλή σκοπιά, -ΙΙ-
χαρούμενα τρελά γερμανικά. -ΙΙ-

Ο παλιός να φύγει τώρα,
πάει η δική του η σειρά,
ηρθ' ο νέος με τα δώρα,
και τη ρόζα του βαστά.

...........(ρεφρέν)...............

Ο παλιός κι αν έχει φύγει,
στην καρδιά του πάντα ζει,
κάθε λύπη και χαρά τους,
που θα νιώσουνε εκεί.

............(ρεφρέν)...............

Πάλι γυρνάς στο θάλαμο μου
σε βλέπω στον οπλοβαστό μου
και στης σκοπιάς μου τη ζάλη
αλτ τι συ, σου λέω πάλι.